Filmy taniec, fotografia

Podczas samotnych wakacji na Costa Brava żona Line (Lynn Endersson) ważnego paryskiego przemysłowca spotyka młodego studenta Andrésa (Ramón Pons), jej pierwszą i prawdziwą miłość, i postanawia opuścić męża.

Produkcja rozgrywa się w fikcyjnym amerykańskim, pustynnym mieście około 1955 roku. Do miejscowości przyjeżdżają uczniowie i rodzice z całego kraju, aby wziąć udział w konwencji. Konwencja jednak zostaje spektakularnie zakłócona przez zmieniające się na świecie wydarzenia.

Lilly Wust (Juliane Köhler) mieszka w Berlinie i jest Niemką. Zbliża się do trzydziestki, ma czwórkę dzieci - otrzymała nawet nazistowski order dla matek. Los styka Lilly z Felice Schragenheim (Maria Schrader), fascynującą, inteligentną młodą kobietą. Pomiędzy nimi zaczyna się namiętny romans, który przeradza się w prawdziwe uczucie. Dwie kobiety piszą do siebie prawie codziennie listy i wiersze. W nich zwracają się do siebie - Aimee (Lilly) i Jaguar (Felice). Felice wyznaje, że jest Żydówką, że pracuje dla nazistowskiej gazety pod fałszywym nazwiskiem i przekazuje tajne informacje grupom oporu. Lilly pozwala Felice wprowadzić się do jej mieszkania i rozwodzi się z mężem. Dwie kobiety składają sobie przysięgę miłości i małżeństwa. Starają się uciec od straszliwej rzeczywistości wojny i prześladowań, ale na próżno. Pewnego upalnego dnia, w sierpniu 1944 roku, Lilly i Felice spotykają w mieszkaniu gestapo...

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Luis Vargas (Antonio Banderas (I)), zamożny kubański plantator kawy, chce się ożenić. W małżeństwie nie liczy na miłość, gdyż uważa ją za niepotrzebną komplikację. Julię (Angelina Jolie) poznaje korespondencyjnie. Jednak gdy ta przybywa do niego na Kubę, zakochuje się w niej bez pamięci. Luis odnosi wrażenie, że Julia jest inną osobą, nie tą którą poznał w listach. Sytuacja komplikuje się gdy Julia znika z pieniędzmi męża. Luis chce odnaleźć żonę za wszelką cenę.

W lesie, z dala od zgiełku miasta, stoi stary dwór, w którym mieści się elitarna szkoła z internatem. Mieszkają i uczą się w niej dzieci bogatych rodziców oraz utalentowane dzieci z biednych rodzin. Po szkole krążą opowieści według których w lesie kryje się straszliwe zło. Nikt nie zdaje sobie sprawy, że większość tych opowieści to prawda. Dopiero kiedy jeden z nauczycieli znika w niewyjaśnionych okolicznościach kilkoro z jego uczniów rozpoczyna śledztwo...

Trzydziestoletnia Elizabeth jest właścicielką galerii sztuki. Pewnego razu, przypadkowo poznaje na zakupach przystojnego Johna, maklera giełdowego. Po jakimś czasie znowu się spotykają, lecz tym razem już nie jest to przypadek. To on aranżuje całe spotkanie. Zaczyna także stopniowo wciągać Elizabeth w niebezpieczną grę erotyczną, pełną perwersyjnego seksu, uzależnień i prowokacji.

Osada przenosi nas ponad sto lat w przeszłość. W małej wiosce zżyta ze sobą społeczność wiedzie spokoje życie, koncentrując się na zwykłych ludzkich sprawach – na pracy, nieszczęśliwej miłości i wyznaniach typu: „Kocham cię bardziej niż słońce i księżyc razem wzięte”. Społeczność jest zżyta, bo nie ma innego wyjścia – nikt z tytułowej osady nie może wystawić nosa poza wioskę, bo w okolicznych lasach żyją tajemnicze, krwiożercze stworzenia. Bestie niekiedy jednak wyłażą z lasu, rozrabiają w wiosce i atakują ludzi.

Oto on, Napoleon Dynamite, nowy rodzaj bohatera. Bryluje wśród szkolnej braci dumnie obnosząc pseudo-afro i obciachowe śniegołazy do przyciasnego garnituru. Nieprzeciętnie - w swoim mniemaniu - uzdolniony, wciąż szkicuje fantastyczne bestie, chyba że przeszkadza mu naprawdę wredny wuj Rico i brat Kip, którego spacyfikować może tylko lewy sierpowy...